- 13 -
1331 (1. października) Głogów, w dzień św. Remigiusza etc.
JanJan Ścinawski, książę głogowsko – żagański, w l. 1312 – 1314 na Poznaniu, książę ścinawski w l. 1316 (1317?) – 1361 (1364?), od r. 1329 dziedziczny lennik czeski, książę Śląska i pan na Ścinawie, odsprzedał swoje uprawnienia do Głogowa na ręce JanaJan I. Luksemburski, także Jan Ślepy (cz.: Jan Lucemburský, niem.: Johann von Luxemburg), od r. 1309 hrabia Luksemburga, od 1310 król Czech, w l. 1310 – 1335 tytularny król Polski, króla Czech.
— Nos Joannes dei gracia dux Slesie et dominus in StinaviaŚcinawa notum fieri volumus universis tam presentibus quam futuris presentes literas inspecturis, quod nos animo deliberato maturoque consilio sani mente et corpore totum ius proprietatis ac dominii devolucionis et successionis hereditarie, quod ex parte domini quondam genitoris nostri domini Heinrici aut ex parte domini PrymkonisPrzemko (Przemysł, Przemek) (II.) Głogowczyk, książę żagański w l. 1312 – 1317, ścinawski 1312 – 1317, 1312 – 1314 poznański, 1318 – 1321 głogowski bone memorie fratris nostri ducum GlogovieGłogów in ipsa civitate Glogov territorio iuribus redditibus censibus proventibus suisque appendiis et pertinenciis omnibus et singulis quibuscunque nominibus censeantur nobis hactenus competiit aut in presenti competit vel competere poterit in future, magnifico principi domino nostro domino Johanni Boemie ac Polonie regi ac comiti Lucemburgensi et heredibus suis pro duobus milibus marcarum Polonici pagamenti, quadraginta octo grosses Pragensium denariorum pro marca qualibet computando, quas ab ipso domino rege recepisse paratas presentibus nos fatemur, vendidimus cessimus et resignavimus libere in presencia illustrium principum et dominorum BolezlaiBolesław (Bolko) III. Rozrzutny (Hojny), książę legnicko – brzeski, i na Wrocławiu w l. 1296 – 1311, 1306 – 1307 na Kaliszu, 1308 – 1311 na Opawie, od r. 1311 na Brzegu, 1312 – 1342 na Legnicy, 1323 – 1338 w Namysłowie, od r. 1329 dziedziczny lennik czeski videlicet ducis Slezie domini Lignicensis, domini ConradiKonrad I. Oleśnicki, książę śląski, tytułował się Dziedzicem Królestwa Polskiego (Heres Regni Polonie), pierwszy pan na Oleśnicy i Bierutowie fratris nostri carissimi ducis Glogovie et domini Stynavie, domini WytigonisMiśnieński biskup Withego II. von Kolditz episcopi Mysnensis et aliorum magnorum nobiliumque multorum virorum, convocatis et evocatis ad hoc civibus Glogoviensibus universis, quos omnes tam divites quam pauperes, iuvenes atque senes, sexus eciam utriusque in loco publico ante hospiciam dicti domini regis, hoc est ante domum Henrici filii quondam Eckardi civis Glogoviensis, a prestito nobis homagii et fidelitatis debite iuramento et liga qualibet quibus nobis tenebantur hactenus et astringebantur absolvimus et absolutes a nobis et heredibus nostris, si quos adhuc nos habere contigerit, eos fore publice pronunciamus, dirigentes et demonstrantes seu transferentes eos ad ipsos regem et heredes sues tanquam homines ligios et fideles ad veros legittimos et hereditarios de cetero suos dominos; doli fraudis et malicie fomento quolibet procul moto, renunciantes sponte in his scriptis et expresse nostro et heredum nostrorum nomine omni iuri proprietati et dominio, que nobis in predictis civitate Glogov territorio ipsius et ceteris annotatis superius huc usque competiverunt competunt presencialiter aut competere poterunt in future quoquo mode, excepcioni nichilominus doli mali, in factum accioni, beneficio restitucionis in integrum, literis quoque a papa Romanorum imperatoribus aut imperatore sive regibus aut rege inpetrandis ac eciam inpetratis omnique iuris auxilio tam canonici quam civilis, quibus presenti nostre vendicioni cessioni aut resignacioni spontanee modo posset aliquo derogari aut eciam obviari, et promittentes bona fide nostro et heredum nostrorum nomine prefatorum contractum nostrum presentem vendicionis scilicet cessionis ac resignacionis nostre voluntarie omnium superius expressorum inviolabiliter perpetuis in antea temporibus observare et contra premissa vel premissorum aliquod de iure sive facto per nos ipsos alium vel alios nullo umquam tempore facere aut venire vel aliqualiter contraire. In quorum omnium testimonium memoriam et cautelam presentes fieri et sigillorum nostri videlicet ac venerabilis patris in Christo domini Wytigonis Mysnensis episcopi necnon civium seu civitatis Glogoviensis a nobis rogatorum appensionibus fecimus roborari, et nos Wytigo dei gracia Mysnensis episcopus, index scabini et cives Glogovienses antedicti ad preces domini Johannis ducis supradicti sigilla nostra presentibus in testimonium enarratorum superius omnium et singulorum duximus appendenda.
Datum et actum Glogovie in die beati Remigii, anno domini millesimo trecentesimo tricesimo primo.
Lehns- und Besitzurkunden Schlesiens und seine einzelne Fürstenthümer im Mittelalter. Herausgegeben von Dr. C. Grünhagen und Dr. H. Markgraf. Erster Theil. Leipzig 1881.